Hallo vrienden v/m,
Dit was nou zo’n omdenkdag waar ik heel gelukkig van ben, was, geworden, geweest, blijf.
Vanmorgen een dozijn aangezichtskaarten op de post gedaan die ik vannacht schreef. Altijd leuk toch, al kost zo’n postzegel alleen reeds € 1,40.
Na een gebakken eitje kwam Marie-France zoals elke tweede dag effe dweilen en de wc’s doen. Tja, hoeft niet maar ik ben niet de enige gast 😂😂
Desgevraagd smeerde zijn mijn rug met zonolie. want de zon schijnt volop. Een veel grotere plek waar ik niet bij kan dan pak weg 30 jaar geleden.

Toen kwam Monique. Ze moest haar dochter ergens ophalen, dat is vlak bij een zwemvijver. Daar had ik eerder naar gevraagd. Deal! Zij bracht mij daar tegen drie uur, ik wandelde tegen zeven uur in bijna twee uur terug. Ging redelijk, maar: bijna lege rugzak en weinig hoogteverschil. Ik had eerder al besloten dat die GR5 het dit jaar niet gaat worden. Liever een halve peesplaat ontstoken dan een hele hielspoor. Nog bedenken hoe ik terug ga, per trein, liftend?
Waarom voel ik mij dan toch zo gelukkig?
Alles!!!!!!

In willekeurige volgorde:
Mijn editing voor Insula Certificering is alsnog goedgekeurd (ik had mijn leveringsvoorwaarden niet op mijn site); Joosje heeft een nieuwe school gevonden, in Soest; Joris heeft een partij hout besteld en nou hoopt hij dat ik eerder thuis kom om hem te helpen als zéér ervaren schuttingbouwer; uit een van de besturen waar ik in zit kwam een prettige tijding; uit Amsterdam kwam een app, daarover onderaan; ik lag vanmiddag lekker in t zonnetje bij dat natuurzwembad te luisteren naar Paolo Conte. Ik zie ons 30 jaar geleden al van hem genieten in Carré. Dus haal ik een citroenijsje. Luister mee:
Al luisterend komt ook Blue tango voorbij. Terug in Utrecht gauw met Elly afspreken op donderdagavond achter het raadhuis. Ouderwets de Argentijnse tango dansen!Let op de bassist. In nagedachtenis aan Ruud Jacobs, dezer dagen gestorven 88 jaar.
Bijzonder te zwemmen in een gebied waar ik eerder geskied heb. De placemat onder mijn Caesar salade toont het plaatje.
Mijn dag kon dus niet meer stuk!! Daar komt dan nog de volgende verrassing bij, geen ijsje maar wel een toetje….
Eén van mijn volgsters, ik duid haar als FuitA want ze woont in Amsterdam, dacht ook ‘om’: “Die Wilco vindt wel dat hij daar lekker op zijn berg zit te denken, rusten, rebirthen, de zon aanbidden en/of navel te staren. Maar hoe komt hij van die berg af???
Nou, daar wil ik hem wel af halen.”
Zo bedacht, zo gaat dat gebeuren. FuitA stapt woensdagavond uit haar Prius en tot en met maandag erop gaan we via via terug naar Nederland. Dus festival in Montreux, alphoornblazers in Zürich, houthakkersfestival in het zwarte woud of biertaptoe in de Eifel??? We gaan het bedenken! Heeft iemand een tip? Kom maar op. Het hoeft niet hybride te zijn.
Dank je wel, FuitA, jaja!!! Warme groet vanaf mijn avondlijke bureau.

Adieu,
Wilco
Recente reacties