Baarn
Op 23 oktober 1962 werd de Baarnse Atletiek Vereniging opgericht. Zwemmen vond ik niks, atletiek leek me wel leuk. Op sportpark Ter Eem werd een heuse grasbaan aangelegd. Ik volgde op een ‘échte atletiekbaan’ van sintels op het Utrechtse Maarschalkerweerd een centrale avond-training discuswerpen o.l.v. bondstrainer Wil Westphal. In Baarn liep ik persoonlijke records tot het zwart voor mijn ogen werd. 400, 800 en 1500 meter waren favoriet. Door het lopen van boslopen (crossen) in de Baarnse bossen werd mijn duurvermogen beter. De AVRO-cross bij GAC in Hilversum was wellicht mijn eerste echte wedstrijd.
Snel in het bestuur
In Baarn zat ik ook snel in het bestuur en werd ik redacteur van het clubblad “de BAViaan”, die we helemaal op de typemachine samenstelden en stencilden op de “Gestettner” bij mijn ouders op kantoor. Enkele jaren was ik de enig overgebleven redacteur. Niemand had door dat ik onder verschillende pseudoniemen schreef, zoals Nico Nieversuyphe, of Tinus Lickmichiel. Deze geschiedenis zou zich 30 jaar later in Utrecht herhalen.
Na mijn verhuizing naar Twente werd ik daar lid van de LAAC, de regionale Lange Afstands Atletiek Club. Verder dan een halve marathon kwam het niet. Toen een absurd doorgezakte linker voet met mijn hallux valgus lopen te pijnlijk maakte ben ik gaan roeien. Dat had ik in Baarn ook al gedaan. Hoogtepunt was deelname in de acht aan The Head of the River van Ouderkerk over de Amstel naar Amsterdam.
Marathons
Podotherapie hielp mij weer op de been toen ik in Zeist woonde. Ik werd lid van av Hermes in Utrecht met een eigen clubhuisje in het Panbos: Hier leerde ik tijdens lange duurlopen op lage hartslag te trainen en in 1998 liep ik in Rotterdam mijn eerste marathon. Ik kon thuis gekomen geen traptree nemen. Toen ben ik ook krachttraining begonnen bij fysiofitness in Zeist en dat doe ik nog wekelijks, ook voor het bergwandelen met stokken en een rugzak van 15 kg.
Tot 2019 heb ik 24 marathon volbracht (de laatste als kwartel met Remco, Will en Bart in New York!), waarvan 18 EU-hoofdsteden > dat is mijn passie. De medailles pronken in mijn vitrine bij de voordeur van mijn flat
Al mijn blogs “Wilcodoet” kun je lezen onder menu “Wilco blogt”. Sommige blogs zie je tevens onder andere menu-hoofdstukken omdat het onderwerp daaraan gerelateerd is.
Mij hoor je niet zeuren!
Mij hoor je niet zeuren! De Franse nationale feestdag verliep hier geruisloos. Gisteravond op 5 km afstand vuurwerk in Bernex gezien. Vrijdagavond heel gezellig met twee Belgen en vier Franse wandelaars. De ene avond ben ik heerlijk alleen, vanavond weer drie aardige...
Contemplatie in de Haute Savoie
Hallo volgers! het is even wennen met bloggen op Wordpress.... Na mijn eerste etappe van Thonon ben ik conform schema aangekomen in het gehucht Vinzier. Zie rode stip op de kaart. Daar bivakkeer in nu in de oude pastorie. De laatste twee uur voelde ik een steentje...
Nieuwe site Wilcodoet online!!
Een soort van feestdag: vandaag 29 juni 2019 ben ik precies 71,5 jarig. En vandaag gaat mijn nieuwe blog van start. Tegelijk wordt mijn website wilcodoet.nl vernieuwd en aangevuld met vooral veel linkjes van al mijn aandachts-gebieden. Hier komt-ie....... Lieve fans,...